‘Mama, mijn vriendinnetje heeft geen oorbellen in haar oren!’ met deze uitspraak kwam mijn kleuter laatst thuis uit school. Ik vroeg toen natuurlijk of zij het leuk vindt dat zij wel oorbellen heeft. Gelukkig was dit wel zo! Mijn dochters hebben beiden voordat ze een jaar waren al oorgaatjes gekregen. Ik vind het er wel snoezig uitzien. Wat is jouw mening hierover? Zo vroeg mogelijk doen of wachten totdat je kind hier zelf een besluit over kan maken?
Ik ben benieuwd. Een fijne week weer! :)
Ik heb mijn kinderen zelf laten beslissen. Je kunt je dan nog afvragen, wanneer kan een kind beslissen of ze het wel of niet wil. Mijn beide dochters wilden gaatjes vanaf dat ze vier waren. Uiteindelijk heb ik ze de gaatjes beloofd, wanneer ze hun zwemdiploma zouden halen. Mijn oudste dochter heeft ze dus al, maar mijn jongste zal er nog wat voor moeten doen.
Ik heb zelf gaatjes in mijn oren gekregen toen ik nog geen jaar was. Mijn tante nam me mee en zonder het medeweten van mijn moeder, je raad hoe boos ze was toen we thuiskwamen. Maar doordat ik zelf gaatjes heb dacht ik altijd wel dat ik mijn kindje ook gaatjes in haar oren zou laten schieten. Inderdaad hetzelfde punt, het is zo schattig.
Nu heb ik een dochter gekregen welke ziek ter wereld kwam. Anderhalf jaar lang ziekenhuis opnames met honderden prikken in haar lijf. Dat heeft me anders doen denken. Zij mag later zelf beslissen hoe of wat. Haar lijf. Ze is vorig jaar plots overleden, maar tot op de dag vandaag weet ik het zeker: Ik zou NOOIT gaatjes laten prikken in de oren van mijn kind.
Wat vreselijk! Het ergste wat een moeder kan overkomen. Je lijkt me een hele sterke en verstandige vrouw. Ik sluit me aan bij jouw mening. Mijn twee dochters (4 en 2) mogen het ook zelf beslissen. Mijn oudste wil geen oorbellen, wat ongetwijfeld zal veranderen wanneer ze ouder wordt, maar dan is het alsnog haar eigen keuze. Ik moet er niet aan denken om zo’n klein hummeltje de oorlelletjes te doorboren alleen omdat het er schattig uit ziet. klinkt misschien overdreven, maar het is en blijft onnodig en pijnlijk. Ik vond de inentingen al vreselijk, maar dat is voor hun eigen gezondheid.
Hier krijgen ze geen gaatjes. Ik vind het onzin om van die prachtige volmaakte oortjes te ‘doorboren’ en er dan oorbellen in te doen die alleen maar ergens achter blijven hangen of kunnen uitscheuren. Brrr. Nee ik vind het niets. Als ze 18 zijn en ze willen ze nog steeds, dan mag het, maar eerder niet. Zo ben ik zelf ook opgevoed. En toen ik 18 was…wilde ik dus echt geen oorbellen meer ;).
Ik ben er niet voor dat een babymeisje al gaatjes krijgt. Ik vind dat ze zelf mag kiezen over een paar jaar.
Oeh jeetje. Ik las de reacties hierboven en ik vind ze allemaal wel wat hebben. :-) Ben weer verhelderd! Voordat ik de reacties las, wilde ik de oorgaatjes als baby zijn laten prikken… Ik denk dat ik het nu niet zou doen, door de reacties hierboven :). Zelf was ik al iets van 6/7/8/9 toen ik oorbellen kreeg omdat ik het zelf wilde. Dat wil ik later mijn kinderen ook laten doen! Het zijn uiteindelijk hun eigen oren en je weet nooit hoe een kind zich ontwikkeld….
Ik vind het zo gek staan een baby met oorbellen.. Zelf doen we het niet, zien wel wanneer wel of niet. Waarschijnlijk als ze een jaar of 7is!
Ik had als klein meisje ook al oorbelletjes met 1 maand. Mijn dochtertje kreeg ze met 3 maanden. Gewoon schattige knopjes, geen rare bellen of hangers. Dat mag ze pas als ze een jaar of 8 is… Ik vind termen als “mishandeling” of “verminking” echt zwaar overdreven… Ik ken geen één meisje dat geen oorbellen wil als ze groter is….
Ik had als kind nooit interesse voor oorbellen. Uit eindelijk heb ik op mijn 16e toch gaatjes laten schieten want hét kerstgala kwam er aan en de meeste meiden hadden zulke mooie hangers in. Dat wilde ik ook wel. Een jaar of 3 heb ik oorbellen gedragen maar nu al 6 of 7 jaar niet meer. Ik ben blij dat mijn ouders geen gaatjes in mijn oren hebben laten schieten. Ik zou dit zelf dus ook nooit doen bij mijn dochter.
Ik heb 3 dochters en alleen de oudste (4 jaar) heeft oorbellen. Ze heeft er zelf voor gekozen (nadat we uit hadden gelegd wat het betekent, dat het pijn doet en dat we haar oortjes moeten verzorgen). Ze is er nu heel blij mee! Bij de anderen 2 doen we net zo.
Ik zou een baby geen oorbellen geven. Ik geloof dat mijn dochters gaatjes kregen toen ze een jaar of 10 waren.
Wij laten onze dochter hier straks zelf over beslissen. Ik dacht er eigenlijk nooit over na tot iemand een keer vroeg wanneer mijn dochtertje zou krijgen. Mijn man vond niet dat wij er over te beslissen hadden om gaten in haar oren te prikken en dat is ook zo.
Zou ik echt nooit doen. Zo klein nog.
Mijn dochter is nu 13 maanden en als ze erom vraagt mag ze gaatjes. Dan kan ik uitleggen dat wel een beetje pijn doet. Nu snapt ze dat uiteraard nog niet en vind ik t zielig dat ze pijn heeft voor mijn plezier.
Mijn dochtertje mag zelf kiezen of ze oorbellen wilt of niet.. Zelf persoonlijk vind ik er niks schattigs aan bij kleine baby’s al oorbellen. Dat hoort niet naar mijn mening! En ik zelf snap ook niet hoe ouders dit wel kunnen doen bij zo’n kleine baby. Als ze de prikjes moeten krijgen vind iedereen het maar al te erg!
Zou het niet doen en de reden lees ik hierboven nog geen eens… De ervaring van het beslissen en het moment van schieten is toch heel spannend en leuk? HET moment dat het eindelijk mag (idd bijvoorbeeld als je kind een mijlpaal heeft bereikt zoals het afzwemmen!). Ik zou mijn kind die ervaring niet willen afnemen, zo spannend dat ik het vroeger zelf vond! Ik mocht van moeders geen gaatjes en kreeg van oma prachtige oorbelletjes met de kerst. Na een hoop gesteggel en veel pleaseeeee mammmmm uitspraken mocht het. Ik was zo trots op m’n oorgaatjes en vertelde iedereen hoe het was geweest om ze te laten zetten! (Uiteraard voelde ik er helemaal ‘niets’ van ;-)
Hier met 10 weken oorbelletjes bij ons tweede meisje, bij onze eerste nu 13 jaar geleden ook gedaan
De inentingen doen meer pijn en als ze zo klein zijn zitten ze er niet aan te pulken dus ideaal mijn oudste is er heel blij mee zegt ze want anders had ze het niet meer gedurft
(ze valt bijna flauw als ze een x bloed moet prikken)
Mijn dochtertje heeft oorbelletjes gekregen een dag na dr eerste verjaardag. Ik vond t een ideale leeftijd. Ze moest heel even huilen maar net als bij een inenting. Twee tellen later was t over. Als ze ze later niet wilt kan ze zelf beslissen om ze eruit te halen. De leeftijd is ideaal omdat des te ouder ze worden des te groter de kans is dat ze met maar één oorbel de deur uit gaan omdat ze het zeer vinden doen. En op die leeftijd is het buiten spelen ook nog redelijk schoon dus de kans op infectie is minimaal. Vind t onwijs schattig en zou het de volgende keer weer doen :)
Mijn dochtertje krijgt na een half jaar gaatjes in dr oren. Is nu 3 en halve maand l. Dan hebben ze het minste last van en zitten ze er ook niet echt aan
Zelf dacht ik altijd dat ik dat mijn dochter zelf moest kiezen, als ze een jaar of 16 was ofzo. Maar vanaf dat ze ongeveer 1 jaar was heb ik nergens langs kunnen lopen waar oorbellen hingen. Telkens gaf ze, zeer nadrukkelijk zoals kinderen van die leeftijd kunnen, aan dat zij ze ook wilde. Uiteindelijk op haar 2e verjaardag de gaatjes laten schieten. De eerste was geen probleem. De 2e heb ik haar wat steviger vast moeten houden.
Toen we naar buiten liepen vroeg ik haar of het pijn had gedaan……
Nee hoor, deed helemaal geen pijn mama…… Ze wilde ze zo graag dat ze de pijn direct vergeten was. Tja, ik ben dus toch gezwicht.
En heb er geen spijt van. En zij ook niet.
Ik vind dat iedereen dat zelf moet weten. Zelf hè ik het niet gedaan bij mijn dochters maar goed ook de oudste is totaal geen meisjes meisje en vind oorbellen helemaal niks.
Onze dochter was 3 toen ze oorbellen wou.
Haar uitgelegd dat het wel even zeer doet.
Wel een juwelier uitgezocht die beide oren tegelijk zou schieten.
Knuffel en wat lekkers mee en dit ging goed.
Zou ze als baby niet doen. Maar is ieders voor zich!
Ik vind het er niet uitzien een baby met oorbelletjes. Mijn dochter heeft ze nooit gehad en wil ze ook niet nu ze volwassen is.