Over het algemeen zal iedereen het hiermee eens zijn: kindermishandeling mag niet! Maar hoe zit het met je kind een tik geven? Een tik op de vingers of billenkoek omdat hij/zij enorm vervelend is. Je kind luistert niet en straffen werkt niet.
Helpt een tik dan wel, hoe kijk jij hier tegenaan? Geloof jij in straffen en zo ja, op welke manier straf jij je kind? Zo niet, hoe zorg jij voor een goede opvoeding zonder straffen? Een hoop vragen want ben weer benieuwd naar jullie meningen.
Toen ik mijn oudste dochter kreeg geloofde ik niet echt dat straffen hielp en vond het ook niet nodig. Ik strafte haar dus eigenlijk nooit. Nu ze wat groter is (4 jaar) straf ik haar wel als ze te ver gaat. Dan stuur ik haar naar haar kamer. Ik vind zelf wel dat je een kind een corrigerende tik kunt geven op de handen bijvoorbeeld zolang je het kind geen pijn doet of het kind eronder lijdt. Maar dat is het uiterste. Je kunt een kind ook beet pakken en aangeven dat datgene niet kan, daar heb je denk ik meer aan.
Ik heb altijd geroepen dat ik mijn kinderen nooit met een vinger zal aanraken. En ik zal dus nooit een tik op de handen of billen geben. Ze moeten op de trap zitten voor straf en als ze te bont maken dan krijgen ze geen beloning meer. Geen snoep en niet op de tablet dat soort dingen doe ik dan.
Ik vind een klein tikje op de handen wel kunnen, echt slaan niet. Maar als je met klein tikje begin word het bij sommige mensen vaak steeds harder. Probeer het liever met woorden, vaak helpt een tikje niet eens
Ik vind een tik geven iets uit machteloosheid persoonlijk. Geef je daarmee het goede voorbeeld? Op school leren ze dat ze het moeten oplossen met praten. Probeer het zelf altijd op te lossen met de gang of kamer.
Lastig onderwerp. Op zich vind ik een tik of slaan een teken van onmacht. Want waarom zou je het doen?