Hoe ik op deze stelling kom? We grappen er weleens over met onze moeders. Dan vragen we lachend wie nu stiekem hun favoriete kind is, maar het standaard antwoord is “ik hou evenveel van mijn kinderen”. Maar kan dit eigenlijk wel? Kan je evenveel van je kinderen houden of geef je stiekem toch meer om één specifiek kind? Uit onderzoek blijkt dat veel ouders wel een favoriet kind hebben.
Ik vraag mij af of jij je hier ooit bij hebt stil gestaan. Deel je ideeën en gevoel!
Niemand zal ooit zeggen ik hou meer van mijn oudste dan van mijn jongste. Maar ik denk ook wel dat de meeste ouders van al hun kinderen evenveel houden. Uitzonderingen daar gelaten.
Ik ben overigens (nog) geen moeder.
Goede stelling! Zelf heb ik niet een favoriet kind, ze zijn allebei anders en krijgen om andere redenen aandacht. Ik merk stiekem wel dat als het gaat om de oppaskindjes ik het beter met het ene kind kan vinden dan de ander. Komt voor een deel ook omdat er meer overeenkomsten zijn in de opvoeding. Ik hou daar wel bewust rekening mee dat ze evenveel aandacht krijgen.
Lastige stelling, ik weet hier zelf ook geen antwoord op aangezien onze tweeling pas in maart worden geboren. ik denk dat het idd toch is dat ieder kind anders is, en ik denk dat een moeder niet van 1 van haar kinderen minder zou houden. Maar misschien toch wel een favoriet heeft omdat dat kind super lief is en de ander wat streken uit kan halen… pff lastig
Wauw ja ik heb geen favoriet kind ik hou evenveel van al mijn kinderen. Als we het gaan hebben over een band ja die zijn verschillend. Met mijn oudste zoontje heb ik een hele leuke band hij is zo liefdevol! Met mijn dochtertje heb ik ook een super goede band we brengen elkaar heel erg in balans. En met mijn jongste zoontje heb ik een heel andere band we voelen elkaar heel goed aan ik vind het super mooi hoe dat allemaal werkt!
Ik heb er echt nog noooooit over nagedacht… Daaruit blijkt wel dat ik van beide kinderen evenveel hou. :)
Ik heb nu nog maar een dochter dus nu is zij nog wel mijn favoriet haha. Als er een tweede komt zou ik net zoveel ervan houden als mijn eerste dochter. Misschien zal ik zelfs nog meer liefde ervaren?
Ik moet een beetje lachen want ik plaag mijn moeder vaak dat zij meer van mijn broertje houdt. Ik heb zelf 2 kinderen en ik hou super veel van ze. Ik zou echt geen keuze kunnen maken.
Tja ik moet bekennen. ik heb een favoriet, maar ik zal het niet ( bewust ) laten merken.
Ik heb twee hele verschillende kinderen, qua uiterlijk en qua karakter, is de ene heel open en attent, de ander is best wel sneaky en doortrapt. Toch geniet ik ervan als ze beide met me komen knuffelen.
Ik doe niet aan favoriete kinderen. Ik houd van allemaal even veel. Maar ik merk wel dat ik met de één soms makkelijker kan omgaan dan met de ander. Maar favorieten, nee dat niet.
Elke kind is anders, dus denk dat je elke kind met een ander soort liefde benaderd. Wilt niet meteen zeggen met minder liefde maar meer een ander soort liefde. Iedereen heeft een voorkeur. Soms heb je een veeleisende dame lief en nodig en soms een nuchtere jongen. Het gaat erom dat jij jouw liefde in aanpak en benadering op een gelijkwaardige manier toont.
Ik hou van beide kinderen even veel… En echt een favoriet heb ik niet!
Wat ik wel merk is dat de kinderen naar 1 van de ouders toe trekken! Waardoor je automatisch meer met dat kind doet! Maar favoriet—nee!
Haha ik heb er (nog) maar één. Maar denk dat er geen favoriet is maar meer dat een kind naar een ouder toe trekt. Wat Geertje ook zegt. Met elk kind heb je een andere band. Overigens zeg ik wel altijd dat ik mijn moeders favoriet ben. Was 12 jaar de jongste en mijn zus werd vaak voorgetrokken door mijn oma en vader. Tja dat levert wel een andere band op met mijn moeder.
Dat is wel een van mijn angsten haha.. Ik heb nu 1 kind en durf amper voor een tweede te gaan omdat ik bang ben daar niet zoveel van te kunnen houden als mijn lieve dochtertje!
Gewetensvraag! ;-) Denk dat áls ouders dit hebben, veel het niet durven toe te geven. Daarom: dapper van je Alma! Ik heb geen favoriet, mijn zoontjes zijn bijna 3 en bijna 1 jaar. Geweldig om te zien hoe ze beide echt hun eigen karaktertje hebben en zich verschillend ontwikkelen, maar toch ook echt broertjes zijn. Want de overeenkomsten zijn er ook zeker! Het kleine, nog zo onschuldige van de jongste vind ik heerlijk (de oudste is niet altijd meer zo onschuldig ;-)), maar ik geniet ook weer enorm van de grootse ontwikkelingen die de oudste doormaakt. Dus ja, ik houd echt van beide evenveel!!