En toen ging het opeens heel snel. Nu is het natuurlijk bekend dat baby’s supersnel ontwikkelen. Maar deze maand was voor mij wel speciaal. Noor heeft afgelopen maand zoveel geleerd en veranderd.
Tijgeren
Ze start met een kruiphouding, maar heeft nog net niet de kracht om verder te kruipen. Ze ploft dus neer en tijgert snel naar het stukje speelgoed dat ze verderop ziet liggen.
Twee tandjes
Gelukkig, alhamdulillah, heeft Noor niet zo’n last gehad van doorkomende tandjes. Opeens zag ik twee witte plekjes verschijnen in haar onderste tandvlees en na een paar dagen had ze twee tandjes. Nou, ik stop geen vinger in haar mondje. Ze zijn lekker scherp!
Van lig naar zithouding
Zo ligt ze op de grond te spelen en hoppa! Ze zit. Zo schattig om te zien hoe ze dat zelf heeft ontdekt.
In handen klappen
Klap eens in je handjes blij blij blij! Noor zat in haar eetstoel en opeens zag ik haar klappen met een vuistje en een open handje. Nu probeert ze ook met beide handjes open te klappen. Ze wordt er zelf ook helemaal vrolijk van.
Meebewegen met zingen
Nee, het blijft niet bij handjes klappen. Mevrouwtje houdt blijkbaar van bewegen. Als we kinderliedjes zingen beweegt ze op en neer en heen en weer in haar stoel.
Zelfstandig eten
Heerlijk vind Noor het. Een stukje broodkorst, wortel of brocolli. Sinds vorige week eet ze ook rijstewafels. Lekker knoeien want mama ruimt alles wel op.
Op de buik slapen
Dit vond ik zo vreemd. Ze heeft vanaf begin op haar zij geslapen. Behalve de eerste maand want toen sliep ze op haar rug. Maar nu wil ze snachts alleen op haar buik slapen. Vind het wel een beetje eng.
Angst ontwikkelen
En opeens is ze bang om alleen in te slapen. Overdag gaat het wel maar in de avond wil ze even vast gehouden worden. Haar badje vind ze ook eng terwijl ze het voorheen heerlijk vond.
Zwaaien
Ik vind het zo schattig als ik vraag of Noor wil zwaaien. Houterig zie je dan haar handje heen en weer gaan. Gecombineerd met een big smile met twee tandjes.
Over een klein weekje alweer 9 maanden! Love her to the moon and back
super dat ze zich zo ontwikkeld. ik zag laatst ook dat ze meebewoog, zo gelachen!!!
Haha ja vind het ook erg grappig!
Ik herken zoveel dingen wat je opnoemt. Hier eergisteren even laatst haar gelegen, ze viel ik slaap en ik was weg en later begon ze te huilen. Toen ik kwam was het weer goed, leek wel een soort verlating ’s angst. Vaker als we in de auto zitten en ik zeg kom zo terug wacht mijn vriend met Jenthe in de auto. Ze weet goed dat ik weg ben krijg ik voor de zoveelste keer een telefoontje “Ben je al klaar? er zit er hier 1 keihard te huilen” Ik raak dan helemaal van m’n doen en probeer zo snel mogelijk bij de winkel vandaan te komen. Echt zielig zeg het leek op dat moment ook weer verlating ’s angst.
Beetje fout geschreven. Naast haar gelegen, ze viel in slaap (moest het zijn).
Jaa wel zielig he? Hopelijk is deze fase snel voorbij voor onze poppetjes.