Afgelopen week zat ik met mijn collega te kletsen. Sinds kort is zij ook een trotse mama, dan is het leuk om met elkaar te praten over het moederschap. We hadden het over mama clichés.
Ik weet nog toen ik de eerste keer zwanger was. Mijn vriendin zei: je zult alleen nog voor je kindje shoppen! Ja ja, dacht ik toen, daar kan ik mij niets bij voorstellen. Maar puntje bij paaltje was het toch echt zo. Als ik op een webshop zit, kijk ik eerst naar de kindercollectie. En als ik de stad in ga, loop ik eerst de kinder afdelingen af. Uiteindelijk zit er alleen kinder- en babykleding in mijn winkelmandje.
Cliché: als moeder ben je gevoeliger. Inderdaad, ik merk dat ik veel gevoeliger ben geworden. Als ik nu een emotionele scène op TV zie, voel ik veel meer mee. Ik kan mij trouwens ook niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst een horror film heb gezien, terwijl dit vroeger mijn favoriete genre was. Nu durf ik gewoon niet meer te kijken. Vooral niet nadat ik een trailer had gezien van Paranormal activity 2 met een ledikantje!
Je hoort het zo vaak “geniet ervan want ze groeien zo snel”. Als iemand het zegt, sta je er verder niet bij stil. Maar ook dit cliché zinnetje is zo waar. Een paar maanden geleden was Noor geboren, nu is ze al volop aan het lachen, rollen en dollen. En Imani gaat aankomende week al haar derde verjaardag vieren op de voorschool.
Het laatste cliché voorbeeld. Alle moeders vinden dat hun eigen kind, het mooiste kindje van de wereld is. Bijzonder hoe een moeder dit ervaart. Heel toevallig ben ik wel echt gezegend met de mooiste meisjes van de wereld ;)
Geef een reactie