Geschreven door Kind met een narcist | En toen ineens viel het kwartje. Waar ik in het begin gefocust was op de effecten van narcisme in een relatie, besefte ik ineens dat ik ook een kind heb met mijn narcistische ex-partner. Gelijk kwamen er allerlei vragen in mijn hoofd. Zal mijn zoon ook slachtoffer worden van zijn manipulatietechnieken? Krijgt mijn zoon nu ook te maken met emotionele mishandeling en verwaarlozing? Kan het zo zijn dat mijn zoon nu ook narcisme ontwikkeld?
Narcisme en ouderschap
Narcisme is een topic dat steeds meer besproken wordt. Helaas, omdat er steeds meer mensen zijn met een Narcistische Persoonlijkheidsstoornis, ofwel NPS. Er wordt pas gesproken over een NPS als er een officiële diagnose heeft plaatsgevonden door een psychiater en dit komt vaker niet voor, dan wel voor. Het is namelijk kenmerkend voor iemand met een NPS om alle problemen buiten zichzelf te leggen en niet in te (willen) zien dat hij/zij de oorzaak is. Dus waarom zou je dan hulp gaan zoeken?
Even een kleine disclaimer. Ik ben geen psychiater, maar een ervaringsdeskundige. Het diagnosticeren laat ik dus liever over aan een professional en met die reden zal ik het begrip ‘NPS’ verder niet toepassen. Als ik het in deze tekst heb over ‘een narcist’, dan gaat het om iemand met ‘narcistisch gedrag’ of ‘narcistische kenmerken’ en dus niet over iemand met een NPS.
Narcisme wordt online gedefinieerd als ‘ziekelijke eigenliefde’, ‘verliefd op jezelf’ en ‘eigen liefde’, maar eigenlijk heeft iemand met narcistisch gedrag daar juist een tekort aan. Diep van binnen is er een extreem gevoel van minderwaardigheid en onzekerheid, maar narcisten doen er alles aan om deze kwetsbaarheid niet te hoeven ervaren. Dit doen zij door hun ‘kwetsbare ik’ volledig te onderdrukken, zich af te sluiten voor gevoelens, een denkbeeldige persoonlijkheid voor zichzelf te creëren en op zoek te gaan naar bevestiging en aandacht.
Narcisten schuilen hun ‘kwetsbare ik’ achter een charismatisch, sympathiek en zelfverzekerd masker. Dit kunnen verschillende maskers zijn, maar zij zorgen er allen voor dat de narcist zich goed voelt over zichzelf, een goede indruk achterlaat en anderen kan manipuleren.
Mijn ervaring met een narcistische partner
Zo werd ik verliefd op één van die maskers en voor ik het wist bevond ik me in de vicieuze cirkel van het narcistische misbruik. In de eerste fase, de idealisatiefase wist de narcist mij helemaal te veroveren en ik kreeg het gevoel dat ik de ware had gevonden. Hij zei dat ik zijn soulmate was en dat hij mij als de moeder van zijn toekomstige kinderen zag. Ik voelde me enorm gevleid en zelfs als we niet bij elkaar waren, dan wist hij mij dat gevoel te geven. Ik kreeg dagelijks de meest lieve berichtjes en voor het slapengaan wilde hij altijd even beeldbellen. Ik weet nog dat ik me afvroeg of het allemaal niet erg snel ging, want in ons hoofd waren we al grote stappen aan het maken. We hadden het namelijk al gehad over samenwonen en kinderen krijgen en dat laatste was al mijn wens sinds ik een jonge meid was. Ik had werkelijk geen idee dat ik te maken had met één van zijn manipulatieve technieken, namelijk Love Bombing.
Een half jaar later was het al zo ver. We waren in verwachting van ons eerste kindje en tegelijkertijd kwam ik terecht in de tweede fase, de devaluatiefase. In deze fase merkte ik dat er iets niet klopte in de relatie, maar ik kon het niet omschrijven. De lieve woorden hadden plaats gemaakt voor commentaar en leugens en zijn aandacht was verschoven van mij naar andere vrouwen. In plaats van dagelijks berichtjes te krijgen en te beeldbellen, was hij druk met zijn carrière en moest ik vooral ‘niet zeuren’. Daar zat ik dan, zwanger van mijn eerste kind en geen idee met wat ik te maken had. Het leek wel alsof ik beetje bij beetje mezelf kwijtraakte, mijn grenzen steeds vager werden en ik op een subtiele manier in een hele ongezonde situatie terecht gekomen was. Een situatie waarvan ik pas maanden later besefte dat er al die tijd sprake was van narcistisch misbruik.
Het narcistisch misbruik had er inmiddels voor gezorgd dat ik aan mezelf bleef twijfelen, gedeeltelijk geïsoleerd was van mijn vrienden en familie, depressieve klachten had en maar bleef hopen dat het wel zou veranderen. Alleen dit maakte het al lastig om de relatie te beëindigen. Laat staan dat er ook een kind bij betrokken was. Het liefst wil je je kind een gezinnetje bieden, waarbij beide ouders samen zijn. Niet een gebroken gezin, twee huizen en een omgangsregeling.
Gelukkig wist ik vanuit mijn eigen jeugd hoe schadelijk huiselijk geweld is voor een kind en daar wilde ik mijn eigen kind voor beschermen. Ik besloot samen met mijn zoontje (van 8 maanden) in te trekken bij mijn moeder en de relatie tijdelijk op pauze te zetten. Even fysiek uit elkaar in de hoop dat we met relatietherapie onze relatie konden versterken en aan onze fouten konden werken. Met deze actie kwam ik in de derde fase terecht, de afwijzingsfase. Mijn ex-partner had mij emotioneel helemaal leeg gezogen en zag het belang van mij en de relatie niet meer in. Hij wist de rollen om te draaien en mij met een schuldgevoel achter te laten. “Wie wilde er nou zijn met een vrouw die zo negatief over haar partner dacht?” Hij beëindigde de relatie en had weer totaal de macht over mij. Nog steeds wist hij mij te manipuleren en ik smeekte hem zelfs om weer de relatie met mij aan te gaan.
In de tijd dat ik bij mijn moeder woonde ging ik op zoek naar antwoorden en plots stuitte ik op ‘de kenmerken van een narcist’. Het lezen van deze kenmerken zorgde ervoor dat alle puzzelstukjes op zijn plek vielen. Een korte periode was ik helemaal geobsedeerd en moest ik alles weten. Ik las iedere website die toen beschikbaar was en probeerde te achterhalen of mijn ex-partner echt een narcist was. Iedere avond was ik zijn e-mail aan het uitpluizen en ik ontdekte steeds meer leugens. Op zoek naar bevestiging, maar ondertussen raakte ik mezelf nog meer kwijt. De twijfels over mezelf werden minder, maar ik werd er niet gelukkiger op.
Dit ongelukkige gevoel over mezelf zorgde ervoor dat ik nog steeds vatbaar was voor de manipulatietechnieken van de narcist. Het leek ineens als ‘vrienden’ goed te gaan en even dacht ik dat hij echt veranderd was. “Als het op deze manier zo goed gaat en soepel loopt, dan moet dat toch ook lukken in een relatie”, dacht ik. Ik was inmiddels in de vierde en laatste fase aangekomen, Hoovering. Dit betekende dat de narcist mij had ‘terug gezogen’ in de relatie. Ik was weer gevallen voor zijn charmes en met Love Bombing begon de cirkel van narcistisch misbruik weer opnieuw. Deze keer duurde het niet lang en binnen twee maanden kwamen oude patronen naar boven en keek ik achter zijn masker. Ik beëindigde de relatie en wist dat hij nooit zou veranderen.
Deze keer geen obsessief gedrag en ik kon de relatie helemaal achter me laten en focussen op een nieuwe start voor mij en mijn zoon. Ik kreeg een appartementje via de woningbouw, kon geld lenen van familie en kreeg hulp met klussen. Meubeltjes kocht ik bij de Kringloop en al snel voelde het als ‘ons nieuwe thuis’. Het kiezen voor mezelf (en mijn zoon) en de verlossing van het narcistisch misbruik deden mij goed. Tot ik mij realiseerde dat ik misschien wel emotioneel los kon zijn, maar voor altijd verbonden zou blijven.
Met die gedachte viel het kwartje. Niet alleen ik zal altijd verbonden zijn, maar mijn zoon ook. “Hoe schadelijk is het hebben van een narcistische ouder eigenlijk?” Op deze vraag heb ik nog steeds geen concreet antwoord, maar ik kan zeggen dat het absoluut negatief effect heeft op o.a. de emotionele ontwikkeling, het zelfbeeld en de eigenwaarde van een kind. Uiteindelijk is het afhankelijk van het narcistische gehalte van deze ouder, het (genetische) karakter van het kind en andere omgevingsfactoren.
Gaandeweg ben ik gaan beseffen dat ik de vader van mijn zoon en de situatie niet kan veranderen. Ik heb alleen invloed op hoe ik naar de situatie kijk en hoe ik ermee om wil gaan. Hierin vind ik het heel belangrijk dat ik, als gezonde ouder, verantwoordelijkheid neem en uit de slachtofferrol stap. Alleen dan kan ik ervoor zorgen dat mijn zoon bij mij een stabiele basis heeft en veiligheid ervaart.
Het volledig beschermen van je kind tegen het narcistisch misbruik ligt buiten je macht, maar onderstaande punten zullen het effect ervan verminderen.
Tips om je kind te beschermen tegen een narcistische ouder
- Zorg ervoor dat je je eigen emotionele struggles aangaat, zodat je emotioneel beschikbaar bent voor je kind. Op deze manier kun je je emotioneel afstemmen op de behoeften van je kind en een emotioneleband opbouwen. Voor een narcist is het onmogelijk een oprechte emotionele band te ontwikkelen, dus investeer hier extra in. Dit is voor jou een voordeel.
- Laat de negatieve gevoelens jegens de narcist los. Dit heeft als gevolg dat hij minder invloed op jou kan uitoefenen en jij je minder snel uit het veld laat slaan.
- Zorg dat je in het contact met je kind de narcistische ouder nooit zwart maakt of naar beneden haalt. Een kind is loyaal aan beide ouders en komt daardoor in een loyaliteitsconflict terecht.
- Zorg ervoor dat jouw kind de ruimte voelt om alles met jou te kunnen bespreken. Vraag niet constant naar de situatie bij de narcistische ouder, maar maak er bijvoorbeeld een gewoonte van om voor het slapengaan samen de dag te bespreken. Noem drie leuke dingen van de dag en drie minder leuke dingen.
- Spiegel en leef het voorbeeld van psychisch en emotioneel gezond gedrag. Wees voorspelbaar en betrouwbaar, want de narcistische ouder is dit niet.
- Betrek je kind niet bij volwassen problemen en laat je kind weten dat jij goed voor jezelf kunt zorgen. Dit voorkomt dat een kind een ‘volwassen rol’ aan gaat nemen en zich zorgen over jou gaat maken.
- Leer een kind dat mishandeling zowel fysiek als emotioneel kan zijn. Betrek het niet direct op de narcistische ouder, maar houdt het algemeen.
- Toon oprechte interesse en zorg ervoor dat er genoeg momenten zijn waarop jij met al je aandacht aanwezig bent bij je kind.
Naast bovengenoemde punten is het ook belangrijk om je kind weerbaar en zelfverzekerd te maken. Gelukkig besteden ze hier ook al meer aandacht aan op school, maar het kan zeker geen kwaad om er thuis ook mee aan de slag te gaan. Bovendien is het ook belangrijk om jezelf niet te vergeten. Narcistisch misbruik laat diepe sporen achter en het helen ervan is een heel proces. Daarbij kan dit proces bemoeilijkt worden als je nog steeds contact hebt je narcistische ex-partner.
Volg voor meer tips en inzichten
Je kunt een kijkje nemen op mijn Instagram @kindmeteennarcist als je op zoek bent naar (h)erkenning, inspiratie, inzichten en tools om het helingsproces na narcistisch misbruik te verlichten. Als je weer in verbinding wil komen met jezelf en wel wat extra handvatten kan gebruiken.
Uitgelichte afbeelding is afkomstig van irin-k via Shutterstock. Overige afbeeldingen zijn afkomstig van ‘Kind met een narcist’
Vindt u zelf niet dat u mensen met narcistische kenmerken, of even hypothetisch gesproken’ mensen met NPS’ nogal demoniseert met deze collum tot in bijna een onmenselijke vorm? U laat het klinken alsof mensen met “NPS” eenzijdig de oorzaak zijn van de ellende van een ander, bijna chronisch zoals u het beschrijft. Misschien, zo objectief als u probeert te blijven, schemert hier toch nog een stukje persoonlijk trauma tussendoor als je het mij vraagt. en even voor mijn, eigen disclaimer; als dit mij op een bepaald persoonlijk niveau niet zou raken, had ik überhaupt niet gereageerd dus touché.
Misschien zou u zich ook in kunnen beelden, hoe klein die kans en maatschappelijke spreiding ook is, dat iemand uit uw persoonlijke omgeving( al is het een buurvrouw) dus kennis vernemen dat u het “brein” bent achter deze instagram pagina, dus te herleiden valt wie dan deze “satanische narcist” van een ex partner wel dan niet zou moeten zijn.
Misschien, bent u wel gewoon “ een typische vrouw” die achter elk hobbeltje en bobbeltje een levensgevaarlijke situatie denkt te herkennen, daar waar rook is toch niet altijd een brand gewoed heeft zoals de geschiedenis ons geleert heeft.
Misschien draagt u met deze collum wel onbedoeld bij aan een heel ander maatschappelijk probleem; het ‘namen en shamen’ van ex partners(voornamelijk mannen), en privé aangelegenheden die tussen die personen in kwestie hebben plaatsgevonden plubliekelijk maken ter behoefte van uw eigen schreeuw om erkenning, sociale karakter moord via social media, of internet c(g)ollums. Wat dat betreft had u naam, hypothetisch gesproken, net zo goed Jaimy Vaes kunnen zijn.
Het erkennen en behandelen van psychische problemen is een vooruitgang die ik nooit zal tegenspreken, maar de middenlijn is een zeer dun pad, wat door weinigen bewandeld wordt zonder daarbij teveel naar links of rechts af te wijken. het moment dat u er voor koos dit online te publiceren maakte u een in de feitelijke theorie, een radicale feminist, allemaal op hetzelfde kluitje met “dames” zoals mevrouw Vaes, Amber Heard etc etc. als dat u intentie was kunt u deze reactie als niet verstuurd beschouwen, maar ik vrees echter dat u over het kopje leef en laat leven, of ‘steek de hand in eigen boezem’ nog zelf ook veel op te steken heeft.
Mvg,
Een geïnteresseerde lezer.
Wat denk je van Farao de tiran dan? Is dat beter? Daar kun je de narcist mee vergelijken, als je de benaming shaytaan te erg vindt mag je van mij die benaming gebruiken.. Want beide zouden perfect passen bij dat gedrag.
Aldus, de narcist. Bedankt voor uw reactie.
Volgens mij heb jij er nog nooit mee te maken gehad, maar ja, de beste stuurlui staan altijd op de wal.
Heb jij eigenlijk al een narcist tegen gekomen ? Ik heb net hetzelfde mee gemaakt als deze vrouw beschrijft! Dus hou je mond onnozelaar je weet totaal niet over wat het hier gaat!
Hoe is het contact nu met vader en kind?
Volgens mij heb jij er nog nooit mee te maken gehad, maar ja, de beste stuurlui staan altijd aan wal, geïntegreerde lezer. Je weet echt niet waar je over praat.
Is er iemand die privé met mij in contact wilt komen die vanaf de zwangerschap al met z’n iemand te maken heeft?
Ik wil gerust in contact komen. Hij bedroog me toen ik 5 maand zwanger was. Ik had hem toen de deur moeten wijzen… Maar het liep anders.
Lieve Stefanie,
Zelf ben ik 2 weken na 4 jaar relatie bij mijn vriend weggegaan. Wij hebben een zoontje van 1,5. Het was zwaar. Ik was blind van liefde maar onthoud…narcisten voelen geen liefde, ze kunnen van niemand houden ook niet van je kind. Ze liegen en bedriegen, volg je intuïtie. Bij mij was hij geestelijk en fysiek geweldadig. Het kon niet meer. Ze leven in een persoonlijke hel diep van binnen dat ze projecteren op de mensen om hun heen. Vergeet de lieve woorden of beloftes dat is een façade. Ze zijn er om jou kapot te maken. Ik zelf heb heel veel gehad aan de podcast op YOU TUBE. (Leven met een narcist) Het zijn er veel. De puzzelstukjes vielen in elkaar. Onthoud, heb geen hoop. Ze zijn niet in staat om van iemand te houden. Wees gelukkig met je kind en bouw je eigen leven op dat is je enige redding en voor je kind. Mijn vriend mag nu 2 jaar zijn zoontje 1x in de week zien met toezicht. Ook al is hij 1,5 hij heeft er een tik aan overgehouden. We zijn nu in therapie. Mijn leven gaat nu pas beginnen zonder op eieren te lopen. Ik wens jou heel veel sterkte toe en steun van je familie heb je zeker nodig.
Liefs Marieke
Hi Marieke,
Kan je mij zeggen waar je therapie krijgt? Ik ben voor mijzelf en zoontje van 10 jaar dringend op zoek naar passende begeleiding.
Mvg
Karin
Hi Marieke, hoe kunnen wij met elkaar in contact komen? Ik vermoed dit ook en mijn dochter is 12
Hi Marieke,
Heel herkenbaar wat je hier zegt. Mag ik vragen hoe jij het voor elkaar hebt gekregen dat je zoontje onder begeleiding met toezicht de omgang heeft?
Ik zit in een soortgelijke situatie, waarin niet bekend is dat vader narcist is, maar wel alles aantikt.
Liefs Sum
Dag Marieke,
Net zoals Sum zou ik graag weten hoe je dit voor elkaar gekregen hebt dat hij maar met toezicht zijn kind kan zien?
Ikzelf ben 6 jaar in een relatie met iemand die erg veel narcistisch gedragingen vertoont. 2 jaar geleden heeft hij psychose gehad en daarna met medicatie te nemen was hij heel erg anders of dat dacht ik toch. Ik dacht door zijn psychose dat heel veel gedragingen daardoor kwamen en dat alles eindelijk anders was. Wilde al lang in mijn leven een kind maar daar mijn vorige relaties niet optimaal waren of partners dit niet wilden nooit van gekomen. Vermits alles toch zo anders was of hij het zo liet uitschijnen en veel beloofd had wat ik geloofde begin januari dit jaar zwanger geraakt. Oooh wat was ik zo gelukkig (en ben ik nog steeds enorm gelukkig om zo lieve mooie meid die mijn hart gestolen, zo een liefde nog nooit gevoeld in mijn leven). Dacht eindelijk na alles loopt alles goed bij ons en in ons leven. Echter sedert ze geboren is komen er terug van alle gedragingen terug. Hij dronk ook altijd enorm veel en was dit gestopt en nu begint het stilletjes terug opnieuw. Samen met beloftes die hij gemaakt had die hij allemaal niet doet en ook nog beweert ze nooit gemaakt te hebben. Maar nu is ons dochtertje er wel en kan ik niet terug. Ze is nu 4 maand en maak mij zo een zorgen over het feit dat als ik niet samen blijf met hem ik niet weet wat er gebeurt als ze bij hem zal zijn. Ben bang dat ze ook al zijn gedragingen zal overnemen en met zijn psychose ook bang dat als hij terug zou hervallen ik er niet ben op dit op te merken. Bij zijn psychose duurde het lang voor ook andere mensen van buitenaf doorhadden dat er iets fout zat. En er zo dan ook echt stappen ondernomen konden worden. Dit was dan door al het geen ik kon vertellen omdat ik samen was met hem. Zou moeten weggaan van bij hem en weten dat mijn dochter week op week moet wisselen zal ik het nooit vertrouwen daar er dan niemand anders is bij hen om te zien wat er gebeurt. Hij heeft nu reeds toen hij wat gedronken had tot 2 maal toe gedrijgt dat als ik zou weggaan en hij haar niet kan zien zoals hij wil hij ons dood doet. En er kunnen nu mensen zeg goh mens geloof dit toch niet en ga weg maar zo simpel is het allemaal niet. Zou mijzelf het nooit kunnen vergeven als er iets gebeurt met haar en dat alleen maar omdat mama zo naïef was om alles te geloven. Zou niet weggaan bij hem als ik niet zeker ben dat hij haar maar beperkt kan zien.
Veel liefs aan alle anderen die ook met zo een probleem zitten!
Vriendelijke groeten van een bezorgd radeloze schuldig voelende mama
Joyce
Heb het stuk gelezen, maar mijn dochter was 10 toen ik ging scheiden van mijn ex met narcistische trekken.
Nu 2jaar later, komt zij zelf met dezelfde dingen op tafel waardoor bij mij het lampje ging branden het klopt niet onze relatie.
Ik val me ex niet af, maar geef wel toe dat bijv. der vader moeite heeft met emoties.
Verder weet ik totaal niet waar ik goed aan doe. Me dochter ziet en beseft dat het niet klopt, maar haar loyaliteit zorgt voor het niet weten wat ze moet.
Kan je zeggen heel heftig om te aanschouwen als moeder.
heel herkenbaar
Ook voor mij erg herkenbaar. De relatieproblemen zetten zich voort na de scheiding, maar dan tussen hem en de kinderen. Zij (11j en 13j)zitten met dezelfde issues die ik toen had.
Alle tips die hier staan pas ik toe, en toch voel ik me soms machteloos.
Hen weerbaarder maken is een belangrijk doel om hiermee om te gaan.
Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees. Is er een community waar we met elkaar hierover in gesprek kunnen gaan voor tips, steun in elkaar vinden, even je verhaal delen?
Ik merk dat ik daar veel behoefte aan heb.
Mijn dochtertje is 9 en ze vertelt mij exact dezelfde dingen als dat ik ervaren en gevoelt heb. Het doet zoveel pijn om haar zo te zien. Het voelt ook zo machteloos. Ik maak me zoveel zorgen om haar.
Veel liefs, S
Hey,
Zelfde hier… dochter 9j geeft nu al aan dat ze niet meer naar haar vader wil. Zoon 11j vertelt me dat het bij papa niet veilig is. Ik probeer zoveel mogelijk positief te zijn en geen afbreuk te doen aan hun papa, maar soms zit ik met de handen in mijn haar. Ik ken “het monster” maar al te goed. Zijn jullie kinderen ook heel anders als je ze ziet wanneer ze bij de ex-partner zijn?
Alle tips zijn dus meer dan welkom.
Grtjs
E
Hi E,
Wat naar dat jouw kinderen dit ook meemaken. Hoe vaak gaan ze naar hun vader?
Liefs, S
Hier van hetzelfde
Als de kinderen bij de ex van mijn vrouw zijn(hunne papa de narcist) zijn ze heel ongelukkig en kruipen ze in een schulp.
Wij weten echt niet wat er aan kunnen doen.
Ik de +papa maakt zich er alleen maar heel kwaad in. Begrijp me niet verkeerd, zeker nooit naar de kinderen toe of mijn vrouwtje.
Alle hulp is zeker welkom.
Denk er sterk over na om naar een advocaat te stappen want zie geen andere uiteg meer…grts P
Mijn ex is een “verborgen” narcist, een die dus door de omgeving gezien wordt als een bescheiden, sympathieke en hulpvaardige man. Dat maakt het allemaal eens zo moeilijk.
Ik heb heel veel gehad aan een gesprek met Nelly De Keye, narcismecoach.
Ik las ook haar boek.
Erover lezen is confronterend, maar geeft je ergens ook moed om ermee te kunnen omgaan. En die moed dus ook (soms onbewust) te kunnen doorgeven aan je kind.
Halfjaar relatie en dan al zwanger raken?? Erg onverstandig!!
Babytrapping van de man is dat. Klinkt alsof jij hem gebruikt hebt.
Net zoals mijn broer overkomen is. Na 4 maanden flikte zijn vriendin hem hetzelfde. Lang verhaal.
Ze heeft diagnose borderline wat ik al niet vertrouwde. Dat blijkt dus wel.
Jaren met een narcist getrouwd geweest. Kinderen zijn inmiddels volwassen. Toch blijft het je altijd achtervolgen via je kinderen, het narcistische gedrag van mijn ex. Heb het er momenteel heel lastig mee.