Mijn kankerverhaal | Deel 1: de diagnose borstkanker

Het is het afgelopen jaar opmerkelijk rustig geweest op mijn blog en social media. De mensen die mij kennen/volgen, weten waarschijnlijk ook hoe dit komt. Ik ben ernstig ziek (geweest). Nu ik alle behandelingen achter de rug heb, wil ik graag mijn verhaal delen. Voor mezelf en ook voor jou als lezer: waarom is kanker nu zo heftig, wat voor impact heeft dit op je leven en hoe kun je ermee omgaan? Ik deel graag mijn ervaringsverhaal (in delen).

Informatief: hoe kom je erachter wat symptomen zijn voor borstkanker?

Laten we starten met een goedbedoeld advies: doe 1x per maand zelfonderzoek, voel en bekijk je borsten op zaken die ‘anders dan normaal’ zijn. Dit klinkt misschien eng en confronterend om te lezen, maar het is belangrijk dat je zorgt voor je gezondheid. En als je iets ‘geks’ voelt of ziet, probeer dan kalm te blijven, het hoeft echt niet meteen borstkanker te zijn. Je kunt ook goedaardige cysten hebben of last hebben van een verstopte melkklier. Maar maak wel een afspraak bij de huisarts, want liever één bezoekje teveel dan te weinig. Zo kun je zelfonderzoek doen:

Hoe mijn verhaal begon begon

Het is vrijdagmiddag en ik zit achter mijn bureau op kantoor. We zitten in de mooie maand Ramadan, dus ik ben aan het vasten. Omdat het vrijdag is, werken er maar weinig mensen, velen zijn op de vrijdag vrij. Tegenover mij zit mijn collega en we kletsen tussen het werken door een beetje met elkaar. Ik krijg een telefoontje en loop even weg. Als ik weer op mijn plek zit, besluit ik het te delen met mijn collega. “Ik werd net gebeld door het ziekenhuis. Maandag moet ik voor controle langsgaan omdat ik iets raars voelde in mijn borst”. Ik vraag of ze het even tussen ons wil houden want heb het verder aan niemand verteld. Het lijkt mij namelijk niet nodig om dit nu met mensen te delen, want waarschijnlijk is er toch niks aan de hand. Ze knikt. 

Maandag naar het ziekenhuis

En dan is het maandagochtend. Samen met mijn man rijd ik in de auto naar Amsterdam, naar het Antoni van Leeuwenhoek (AVL). Dat is een instituut waarin ze gespecialiseerd zijn in het behandelen en onderzoeken van allerlei soorten kanker. Ik kom zelf uit Den Haag dus je kunt je afvragen waarom ik voor een behandeling in Amsterdam koos. Dit kwam eigenlijk doordat ik weken moest wachten in Den Haag voordat ik langs kon komen in het ziekenhuis. En bij het AVL kon ik gelijk de eerstvolgende werkdag terecht voor een zogenaamde ‘Sneldiagnostiek’. Dan hoor je meteen dezelfde dag of je ziek bent of niet. Het loont dus echt wel om even verder te bellen als je in je ‘eigen’ ziekenhuis lang moet wachten.

Info: wat is een mammografie?

ST.art via Shutterstock

Een mammografie is een röntgenfoto waarbij je borsten platgedrukt worden. Er wordt dan gekeken of er afwijkingen te zien zijn. Er zijn vrouwen die het beschrijven als erg pijnlijk maar persoonlijk heb ik die ervaring niet. Ongemakkelijk en vervelend is het natuurlijk wel. 

Opgeroepen voor mammografie en echo

Dus daar zit ik dan, samen met mijn man, in de wachtruimte. Gelukkig word ik al snel opgeroepen door de laborant. Ik ga met haar mee en krijg de mammografie. Wanneer ik terug wil naar de wachtruimte, legt de laborant uit dat ik meteen naar een andere ruimte ga. Daar zal er een echo gemaakt worden om te kijken of alles er goed uit ziet.

ST.art via Shutterstock

De meeste mensen kennen de echo natuurlijk van als je zwanger bent en de baby wil zien, maar nu gaan ze dus kijken of ze tumoren zien. Wanneer ik de echoruimte inloop, geeft de verpleegkundige aan dat ik lig rustig op de bank kan liggen. “We wachten nog even op de radioloog”, zegt ze. Ik kijk steeds op de klok; het duurt voor mijn gevoel erg lang… ik lig er al ruim een half uur voordat de radioloog eindelijk binnenkomt. “Ik was bezig om je mammografie goed te bekijken”, zegt ze. Ergens denk ik nog: duurt dat bekijken dan zo lang? Maar ik knik alleen. Ze gaat aan de slag met het echo apparaat. “Dat ziet er niet goed uit”, zegt ze al vrij snel. Ik besef niet wat ze bedoelt en kijk nog steeds met haar mee op het scherm. Ik zie de grote schijf die ik voelde, maar zie ook rare uitsteeksels. Het is heel bizar om dat zo op beeld te zien. De radioloog vertelt dat ze meerdere verdachte plekken ziet en kijkt nu zelfs onder mijn oksel. “Dat ziet er ook niet goed uit”, zegt ze kalm. Nog steeds valt het kwartje niet bij mij.

AquaArt via Shutterstock

Dan wordt er meerdere malen in mijn borst geprikt voor een punctie. Bij een punctie wordt er cellen uit je borst gezogen met een lange naald. Ik krijg ook meerdere biopten, daarmee wordt weefsel opgezogen met een naald. “Dit wordt allemaal onderzocht”, legt de de radioloog uit. Ik knik weer. Wanneer we klaar zijn en ik mij weer aan kan kleden in het omkleedhokje, besef ik pas dat er iets niet goed is. Hiervoor dacht ik steeds: het is een controle, gewoon voor de zekerheid. Ik loop terug naar de wachtruimte en mijn man vraagt een beetje ongerust: “En, hoe was het gegaan? Het duurde echt lang”. Na deze vraag, komt er meer besef dat het waarschijnlijk niet oké is. Mijn lippen trillen, “ik denk dat het niet goed is…” 

We moeten maar een uurtje wachten tot de uitslag binnen is. Tijdens het wachten, ben ik kalm en denk ik weer positief: straks komt de verpleegkundige en zal ze zeggen dat alles goed is en dat ik lekker naar huis kan gaan. Na een uur komt de verpleegkundige ons inderdaad ophalen, ze glimlacht. “Het is allemaal oké”, fluister ik tegen mijn man, “anders zou ze niet zo glimlachen”. Maar hij blijft stil.

Wanneer we plaatsnemen in de spreekkamer, zegt de verpleegkundige meteen: “we hebben de eerste uitslagen binnen en het is helaas niet goed… u heeft kanker”. 

Alle blogs op een rij

De onderstaande blogs ben ik nu aan het schrijven. Omdat ik helaas last heb van bijwerkingen van de behandelingen, duurt het even voordat alles online staat. Ik doe mijn best om elke week een blog te plaatsen. Via mijn social media word je op de hoogte gebracht van nieuwe posts: Instagram en Facebook

Deel 1: de diagnose borstkanker (deze blog)

Wat zeg je en geef je aan iemand met borstkanker?

Deel 2: hoe vertel ik  mijn omgeving dat ik kanker heb?

Deel 3: de onzekerheid en de rollercoaster in het ziekenhuis (binnenkort)

Deel 4: erfelijkheidsonderzoek (binnenkort)

Deel 5: het behandelplan in het ziekenhuis (binnenkort)

Deel 6: jezelf voorbereiden op de behandelingen (binnenkort)

Deel 7: de chemotherapie (binnenkort)

Deel 8: contact met de buitenwereld en jezelf (binnenkort)

Deel 9: de operatie en alles wat erbij komt kijken (binnenkort)

Deel 10: de bestralingen (binnenkort)

Deel 11: doorgaan met je leven na kanker (binnenkort)

Deel 12: kinderboeken over (borst)kanker (binnenkort)

Deel 13: gezond leven met of zonder kanker (binnenkort)