Geschreven door mamablogger Shana | If it happened to me, it can happen to anyone… Ik denk niet dat eender wie (mezelf inclusief) vroeger gedacht had dat uitgerekend ik met iemand van een andere cultuur en met een ander geloof thuis zou komen, laat staan trouwen en een gezinnetje stichten.

Hoewel andere culturen mij altijd al geboeid hebben, zat ik vooral vol vooroordelen over de tradities en gebruiken die afweken van de mijne. Een vatje vol tegenstrijdigheden eigenlijk…

Wat als je kind thuiskomt met iemand van een andere cultuur?

Laatst hadden mijn man en ik een gesprek over hoe wij zèlf zouden reageren moest onze zoon later met iemand van een andere afkomst komen aanzetten. Wij weten natuurlijk als geen ander hoe belangrijk het is dat je familie mee achter je relatiekeuze staat. Indien niet, dan werpt dat namelijk een erg donkere schaduw over je geluk en vroeg of laat wordt dat toch wel erg moeilijk. Mijn man zei gelijk dat het voor hem allemaal niet uitmaakt. Heel typerend voor hem eigenlijk, mijn man is zo iemand die met eender wie wel een raakvlak zal vinden of op z’n minst een gespreksonderwerp. Ik ben helemaal het tegenovergestelde. De vraag is dus niet zozeer wat ik van mijn mogelijk toekomstige schoondochter zou vinden, maar wel wat zij van mij zou vinden, haha!

We kwamen in ieder geval al snel tot de conclusie dat het geluk van ons kind het allerbelangrijkste is. Maar we zouden er wel erg veel moeite mee hebben moest die nieuwe persoon in zijn leven hem proberen te veranderen naar iemand die hij niet is. Een van de redenen waarom het tussen mijn man en mij zo goed lukt (natuurlijk hebben we zoals iedereen onze ups and downs), is namelijk dat wij elkaar altijd hebben gerespecteerd en gelaten zoals we beide zijn. En hoewel dat twee ontzettend belangrijke bouwstenen zijn binnen elke relatie, is dat naar mijn gevoel toch nog nèt iets belangrijker en soms moeilijker in een gemengd gezin omdat er gewoon meer verschillen zijn. Denk maar aan het suiker- en offerfeest en ‘bij ons’ kerst en pasen, zelfs verjaardagen worden anders gevierd, om maar te zwijgen over de verschillen tussen een puur Belgisch trouwfeest (lees: zuipfestijn) en een Turkse trouwerij; rijkelijk gevuld met (soms hele rare) gebruiken. Tegelijkertijd denken we dat, net omdat hij opgroeit in een gemengd gezin, hij zich eerder zal gaan verrijken en openstaan voor andere culturen.

Natuurlijk zou het voor ons ook een aanpassing zijn om opnieuw nieuwe tradities en gebruiken te gaan leren, maar net omdat wij het zelf aan de lijven hebben moeten ondervinden, zullen we er veel meer voor open staan, denk ik. Het geheim van ons gemengd gezinnetje is dat wij elkaars cultuur niet als een bedreiging maar wel als een verrijking zien en ervaren. We kunnen dus alleen maar hopen dat, moest het ooit zo ver zijn, zij daar ook in zullen slagen.

Liefs,
Shana