Pakistan, een hele andere wereld

Zo, we zijn weer alweer een paar weken terug in Nederland. Op Instagram kon je al zien dat we tijdens de kerstvakantie in Pakistan waren. In de buurt van Islamabad om precies te zijn. Voor het eerst naar mijn geboorteland met mijn multiculturele kindjes.

Na 8 jaar weer in Pakistan
De laatste keer dat ik in Pakistan ben geweest, is alweer 8 jaar geleden. Dat is nog voordat ik getrouwd was. Inmiddels heb ik twee dochters en natuurlijk wilde ik hun mijn geboorteland laten zien. Mijn zus woont met haar gezin in Pakistan. Het werd de hoogste tijd om kennis te maken met the family, en om zelf te ervaren hoe Pakistan is. Ik wilde zelf ook weg om tot rust te komen.

Een andere wereld
Toen wij aankwamen, werden wij met veel liefde ontvangen. We liepen vanaf het vliegveld naar buiten en het eerste wat Noor opviel was de adhan, de oproep voor het gebed. Zoiets hoorde ze thuis alleen digitaal. Ze was doodop van de reis maar ze vond het geweldig om zoiets in het echt te horen.

Je stapt een hele andere wereld in, de klimaat voelt anders aan. De sfeer is anders. De mooie klederdrachten, de opgepimpte bussen en vrachtwagens, de bedelaars die je mooie dingen toewensen, de straatverkopers… alles! Ik hoopte voor ons vertrek dat Imani en Noor geen cultuurshock zouden krijgen, maar ze vonden alles prachtig. De minder mooie dingen zoals vervuiling en de chaos in het verkeer leken ze niet te storen.

Mama, waar zijn de auto gordels?
Je wordt al meteen geconfronteerd met grote verschillen. Toen we de eerste keer de auto instapten, zei Imani “mama, waar zijn de autogordels?” Autogordels worden nauwelijks gebruikt, laat staan autostoeltjes. In Nederland ondenkbaar, maar in Pakistan is het de normaalste zaak van de wereld als je met z’n achten in een kleine Suzuki gepropt zit.

Op het dak of het terras
In de ochtenden en middagen scheen er een heerlijk zonnetje. Normaal gesproken schijnt het in december en januari erg koud te zijn in de buurt van Islamabad maar dat is ons gelukkig dit jaar bespaard gebleven. Wij genoten elke dag van een ontbijtje op het terras van het huis. Het was overdag rond de 22 graden, in de avonden koelde het wel snel af tot onder de 10 graden. De daken worden in Pakistan vaak door kinderen gebruikt om op te spelen, om te vliegeren en om bijvoorbeeld lekkere barbeques te houden.

Schrik! Een ziek kind
De meiden hadden leuke weken achter de rug en ik was alweer bezig om onze koffers in te pakken voor de terugkomst naar Nederland. Toen kwam het… Imani werd onwijs ziek en daar zaten we dan in het ziekenhuis, je kind aan het infuus. We zijn uiteindelijk een week later terug gegaan naar Nederland dan de bedoeling was, en het was een slopende week. De gezondheidszorg in Pakistan sucks, en ik ben de zorg in Nederland meer gaan waarderen.

Nou, ik kan nog zoveel vertellen maar het is al een lang verhaal geworden. Volgende keer meer! Ik zal je dan vertellen wat er allemaal te zien is in de buurt van de hoofdstad van Pakistan.

Liefs,
Mahwish

Je kunt mij volgen op Facebook ♡ Instagram ♡ Bloglovin
Dit artikel kun je natuurlijk delen via de Social Media icoontjes: